ഉമ്മ എന്റെ നഷ്ടപെട്ട വാത്സല്യം

കാലത്തിന് സുഖപ്പെടുത്താൻ കഴിയാത്ത ചില സങ്കടങ്ങളുണ്ട്.കാലം വലിയ മുറിവുണക്കുന്ന തൈലമാണ്..പക്ഷെ വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും ഹൃദയത്തിൽ ഉണങ്ങാതെ മായാതെ നിൽക്കുന്നു. വർഷങ്ങൾക്കുമുമ്പ് ഞങ്ങളെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞ പ്രിയപെട്ട ഉമ്മയുടെ വേർപാടാണ് ഈ ദു:ഖത്തിന് കാരണം. ഉമ്മയുടെ വേർപാടിന്റെ പിടച്ചിൽ ഇപ്പോഴും ഹൃദയത്തിൽ ഉണങ്ങാതെ കിടക്കുന്നു.അവരുടെ മരണശേഷം ഞാൻ അവരെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാത്ത ഒരു നിമിഷം പോലും കടന്നുപോയില്ല. നിശ്ചലമായ ഉമ്മയുടെ ശരീരം ഒരിക്കലും മറക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. ഉമ്മയുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ ഒരിക്കൽ ഈ കൈകൾ എന്നെ വിരൽ പിടിച്ച് നടക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചതും ഈ കൈകൾ കൊണ്ട് എന്നെ ഊട്ടിയതും ഞാൻ ഓർത്തു പോകുന്നു.എന്നാൽ ആ ദിവസം കൈകൾ നിർജീവവും തണുത്തതുമായിന്നു. ഉമ്മമാർ ജീവിച്ചിരിപ്പുള്ള അവരുടെ മാതാപിതാക്കളെ പ്രത്യേകിച്ച് അവരുടെ ഉമ്മമാരെ.അവരുടെ ജീവിതകാലത്ത് വിലമതിക്കാൻ അവരെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. ഉമ്മമാർ വാത്സല്യങ്ങളുടെ ഒരു ശേഖരമാണ് എന്നത് വസ്തുതയാണ്.അവർക്ക് ഒരു ദോഷവും വരാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കുക.അതിലാണ് നമ്മുടെ ഈലോകത്തിന്റെയും പരലോകത്തിന്റെയും നന്മ. 

 അള്ളാഹു മനുഷ്യനെ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് പറയുമ്പോൾ അവന്റെ സ്നേഹത്തെ ഒരു മാതാവിനോട് ഉപമിച്ച് ഞാൻ ഒരു മനുഷ്യനെ 70 ഉമ്മമാരിൽ കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് പറയുന്നതിലും വലിയ ഒരു മാതാവിന്റെ മഹത്വത്തിന് എന്ത് തെളിവാണ് വേണ്ടത്. ഞങ്ങളുടെ ഉമ്മയുടെ ആണ്ട് ദിനമാണ് സഫർ മാസം 6. അവർക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കാൻ എല്ലാവരോടും അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു. അല്ലാഹു

നമ്മളിൽ നിന്ന് മരിച്ച് പോയ എല്ലാവർക്കും മഗ്ഫിറത്തും മറ്ഹമത്തും നൽകിഅനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. നാളെ അവരെയും നമ്മെയും ജന്നാത്തുൽ ഫിർദൗസിൽ ഒരുമിച്ച് കൂട്ടുമാറാകട്ടെ..ആമീൻ..